Στους Ανεξερεύνητους Ωκεανούς του σύμπαντος..

Εκεί που μόνο ο νους μπορεί να ταξιδέψει..

Στους Ανεξερεύνητους Ωκεανούς του σύμπαντος..

Εκεί που ίσως κάποτε συναντηθούμε..

Το βαλς των ονείρων...

Όταν το αύριο έρχεται..

το σήμερα γίνεται χθες και ξεχνιέται…

μα σαν οι θύμησες ξυπνήσουν..

απ της βροχής το ερωτικό χάϊδεμα..

ρυθμό πιάνουν, παθιάζονται..

και χάνονται ξανά στροβιλίζοντας..

στο βαλς των χαμένων ονείρων…

Μ..

Για σένα καρδιά μου...

Ασε την σκέψη σου..

για μια στιγμή να αγναντέψει..

στον καιρό των ανέμων..

να σε πάρει η σιωπή..

και σαν αερικό..

να σε ταξιδέψει..

εκεί που καλπάζει ..

ο στεναγμός της ψυχής...

Μ..

Για σένα ψυχή μου...

Άσε την χαρά να ζωγραφίσει..

πολύχρωμες θάλασσες

να βάλει στα μάτια σου…

άσε την αγάπη να σε αγγίξει..

με ουράνια τόξα να ασημοστολίσει

την καρδιά σου…

άσε μαζί να μπερδευτούν οι σκέψεις σου..

να αφυπνίσουνε οι αισθήσεις..

άσε τις νότες να μουρμουρίσουνε..

και με γιρλάντες να στολίσουνε..

του φεγγαριού το πιο γλυκό χαμόγελο…

Μ..

Επισκέπτρια και εγω του ονείρου.. με μια ψυχή που επαναστάτησε και θέλει να περπατήσει πάνω σε αφρισμένα κύματα.. και να χαθεί στον όμορφο κόσμο της ποίησης...